Fatima (2008, ik-persoon) vertelt hoe ze als 8-jarig meisje met het gezin uit Afghanistan vluchtte. Zij schreef dit 'reisverslag' omdat zij wil laten zien dat mensen op de vlucht veel meer zijn dan 'vluchteling'. Fatima moest alles in Afghanistan achterlaten en begon, samen met het gezin waartoe zij behoort, aan een reis met onbekende eindbestemming. Tien hoofdstukken geven haar verhaal treffend weer: Je bent maar een meisje; Je moet mee; Stil zijn; Donker en licht; Wacht en volg; Verdwalen om aan te komen; Regenland; Geven om te kunnen nemen; Nu of nooit; Vluchtelingen zijn geen monsters. Als lezer raak je betrokken bij de reis van de schrijfster en krijg je een confronterende inkijk in het leven van mensen die op de vlucht zijn. Dit boek is zeer illustratief voor de vele andere verhalen die nooit zijn opgeschreven, maar die wel degelijk een opname zijn van de huidige tijd waarin we leven. Prettige lay-out, goede bladspiegel en duidelijke druk. Dit zeer lezenswaardige jeugdboek met een helder taalgebruik is ook interessant voor volwassenen. Vanaf ca. 11 t/m 15 jaar. Verberg tekst