Het met de American National Book Award De correcties) wordt als het belangrijkste Engelstalige werk van 2001 naar voren geschoven. Het wordt zelfs gezien als het Amerikaanse equivalent van Thomas Manns Buddenbrooks. Na twee complexe romans, The twenty-seventh city en In strong motion, grijpt Franzen hier terug naar een literair verhalende traditie. Deze familieroman draait rond het gezin Lambert: Enid, Alfred en hun volwassen kinderen Gary, Chip en Denise. Over de jaren hebben ze elk een specifiek zelfbeeld gecreëerd, gebaseerd op leugens en geheimen. Door ze met elkaar te confronteren wordt het beeld dat ze van zichzelf en de anderen hebben, voortdurend bijgesteld, vandaar de titel. Vorm en inhoud sluiten bijzonder goed op elkaar aan. De prachtige taal maakt van deze gezinssatire een absoluut hoogtepunt.

[Kris van Zeghbroeck]

Deze prachtig geschreven familieroman van Jonathan Franzen (1959, New York) geeft een meedogenloos scherpe visie op de westerse samenleving aan de hand van de lotgevallen van een Amerikaans gezin. De bejaarde Alfred en Enid Lambert hebben drie kinderen, die zich hebben ontworsteld aan hun provinciale opvoeding. Gary (43), getrouwd en vader van drie kinderen, lijkt een succesvol bankier, maar hij lijdt aan anhedonia (het onvermogen om te genieten). De tweede zoon Chip heeft zijn academische carrière verspeeld door een seksschandaal en verzeilt als oplichter in Litouwen. Denise, de jongste, maakt furore als kok en wordt emotioneel heen en weer geslingerd door haar biseksualiteit. In flashbacks wordt de ontwikkeling van het gezin gevolgd; ieder gezinslid wordt tot in de kern beschreven. Na een rampzalig verlopen cruise roept Enid de kinderen op nog een keer samen kerstfeest te vieren. Tijdens dit samenzijn onthult de aan Parkinson lijdende Alfred een pijnlijk geheim en ervaren de anderen een gevoel van loutering. Kleine druk. Verberg tekst