Het is bedtijd. Een klein meisje ligt onder de dekens in een donkere slaapkamer en vraagt honderduit aan haar vader, zoals 'Waarom is de oceaan blauw?', 'Wat is regen?' en 'Waarom worden de blaadjes van de bomen bruin?'. Vader geeft op alle vragen een origineel antwoord dat vindingrijk en fantasievol is. In dit grote prentenboek (31 cm) werken tekst en beeld krachtig samen. De vragen die het meisje vanuit haar bed stelt verschijnen in grote, gekleurde cirkels tegen een zwarte achtergrond. De slaapkamer is zacht en gedempt van kleur en roept een nostalgisch gevoel op. Vader staat in de deuropening en het felle ganglicht tovert een baan van licht op de muur. Bij elke vraag van het meisje is de situatie net even anders: vader komt binnen; gaat op bed zitten. Vaders antwoorden verschijnen op de volgende dubbele pagina in kleinere, witte cirkels die her en der in de fantasievolle, speelse illustraties zijn geplaatst. De gebruikte steunkleur komt overeen met de kleur van de cirkel, waarin de vraag staat. Aan het eind worden fantasie en droom een uitbundig en kleurrijk geheel. Vertaling van 'Just because'*. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst

Waarom is de zee blauw? Waarom worden de blaadjes van de bomen bruin? Waarom zijn er geen dino's meer? Waarom? Daarom! Kinderen kunnen eindeloos blijven doorgaan met het stellen van vragen. Elk antwoord roept wel weer een nieuwe vraag op. In dit prentenboek geeft de vader een creatief antwoord op elke vraag die zijn nieuwsgierige dochtertje stelt.

Waarom niezen we? Wat is bliksem? Wat zijn sproetjes? Wat is een regenboog? Wat is er gebeurd met de dinosaurussen? Kleine kinderen hebben vaak vragen en nog vaker net als ze moeten gaan slapen. Zo ook het kleine meisje uit dit boek. Gelukkig heeft haar vader voor elke vraaag een fantasievol antwoord. Zo zijn die dino's bijvoorbeeld met een grote ballon rond hun middel de ruimte ingegaan. Gitaarspelende vissen met droevige liedjes kleuren de zee blauw met hun tranen. 

In Gewoon omdat het zo is beperkt Mac Barnett zijn tekst tot de vragen die het meisje op haar papa afvuurt en het creatieve antwoord dat deze hierop geeft. Deze antwoorden zijn neergeschreven in erg beknopte zinnen. Het voelt aan alsof de vertaling hiervan nog even in de gauwte moest gebeuren. De zinsbouw is erg simpel, maar eerder op een storende manier. Barnett is nochtans geen onbekende in de wereld van de kinderliteratuur. Als New York Times Bestselling auteur voor kinderboeken heeft hij al heel wat prijzen op zijn naam staan. Het lijkt echter alsof hij voor dit boek een stapje opzij deed voor de illustraties van Arsenault. Isabelle Arsenault kennen we van 'Majoor Rosalie' en 'Jane, de vos & ik'. Het zijn haar illustraties die dit boek iets omhoog trekken. Haar zwart-grijs-tekeningen met telkens een andere retro-pasteltint als accentkleur zijn de dromerige weergave van de fantasie van het kleine meisje. 

Het doel van dit boek is ietwat onduidelijk. Is dit een voorleesboek voor het vierjarige doelpubliek of dient het eerder ter vermaak van de volwassen voorlezer? Zo lijken de vragen Wat gebeurde er met de dino's? en daarop volgend Wat zijn zwarte gaten? vooral gekozen omdat de schrijver daar wel een leuk antwoord op had. Kinderen hebben veel vragen. Dat is een feit. Maar zijn kinderen geïnteresseerd in een voorleesboek over vragen die niet van hen zelf komen? In ieder geval kunnen jong én oud wel samen genieten van de prachtige tekeningen! Wie weet kunnen ze wel zelf een antwoord bedenken op alle vragen die aan bod komen?

Verberg tekst