Als een vliegtuig met 345 passagiers aan boord neerstort boven de oceaan, wordt al snel aan terrorisme gedacht. Onderzoek wijst niets uit, maar als de nerveuze 12-jarige Fahim de politie belt en vertelt dat zijn vader er meer van weet komt CHERUB in actie. In dit negende deel* van de serie over de jeugdorganisatie van de Britse geheime dienst, gaan Lauren en Jake (ca. 15) op onderzoek uit. Ondertussen wordt ook het – aan de feitelijke plot niets toevoegende – verhaal verteld van James en Kerry die een saaie stageopdracht moeten uitvoeren. Ook de beschrijving van een eerder uitgevoerde ruige training door James en Lauren voegt weinig toe. De titel van het boek wordt pas in het laatste hoofdstuk verklaard. Opnieuw betekent elk nieuw hoofdstuk ook telkens een nieuw decor. Er wordt een rauwe stijl gehanteerd waarbij agressie en gruwelijkheden plastisch worden beschreven en seksisme, gevloek en grove taal normaal zijn. Pas tegen het einde van het boek rollen de diverse ontwikkelingen over elkaar heen en wordt het echt spannend. Karakterontwikkeling ontbreekt. Een matig geslaagd spionageverhaal met een originele insteek. Vanaf ca. 13 jaar. Verberg tekst

Een passagiersvliegtuig met 345 mensen aan boord stort neer in de Atlantische Oceaan; niemand overleeft de crash. Terrorisme of niet? Men tast in het duister. Wanneer de twaalfjarige Fahim de politie belt met zware bedenkingen over zijn vader, lijkt de piste van moslimterrorisme bewandeld te moeten worden. Al is Fahim niet bepaald een onbesproken blad … Een kluifje naar de hand dus van het onvolprezen Cherubteam. Of is Mac, de vroegere directeur van Cherub, verblind door verdriet omdat zijn vrouw, dochter en twee kleinkinderen bij de ramp omkwamen en is het spoor Fahim er één van het doodlopende soort?
Dit is alweer het negende boek in de Cherubreeks, waarbij Cherub staat voor een afdeling van de Britse Geheime Dienst die uitsluitend uit kinderen tussen tien en zeventien jaar bestaat. Want wie verwacht kinderen in een undercoveroperatie tegen te komen?
De serie staat voor boeken boordevol spanning en actie, en dat is in dit deel niet anders. Het gaat er bijwijlen hard aan toe; een duidelijke verruwing tekent zich af in vergelijking met de eerste delen. Origineel is dat de auteur onze, soms irreële, angst voor moslimterrorisme knap verwerkt in deze negende missie; de twijfels die Fahim overvallen, worden door de lezer zeker aangevoeld. Ook de laatste momenten van de passagiers in het fatale vliegtuig zijn beklemmend beschreven. Daarentegen is de lange passage over een extra training voor James, Lauren en hun vrienden eerder langdradig en niet ter zake doend voor het verhaal.
Eenvoudigweg een boeiend spionageverhaal dus, waarbij het wel aangewezen is om de vorige delen gelezen te hebben, kwestie van de hoofdpersonages wat beter te kennen.
Ondergetekende heeft zich echter weer gruwelijk geërgerd aan de vele taalfouten, een bedje waarin het vorige deel ook al ziek was. Of het zou me ontgaan moeten zijn dat de spellingsregels veranderd zijn ...
Verberg tekst